Σκωληκοειδίτιδα
Είναι μια φλεγμονή της σκωληκοειδούς απόφυσης (της εξωστρεφούς απόφυσης του τυφλού εντέρου, μήκους 8-14 εκ., με διάμετρο γύρω στα 8 χιλιοστά). Η φλεγμονή μπορεί να προκληθεί από βακτηρίδια ή από μια ροή αίματος που συσσωρεύεται λόγω περιττωματικής έμφραξης του στομίου της σκωληκοειδούς, συμπιέζοντας έτσι τα αιμοφόρα αγγεία.
Είναι η κοιλιακή ασθένεια που απαιτεί συχνότερα από τις άλλες χειρουργική επέμβαση. Προσβάλλει τόσο τα νήπια όσο και τους ηλικιωμένους, αλλά περισσότερο τα άτομα από 20 μέχρι 50 χρονών. Παρουσιάζεται σε μορφή χρόνιας σκωληκοειδίτιδας, οπότε συμβαίνουν κρίσεις που όμως περνούν γρήγορα για να επαναληφθούν κατά αραιά διαστήματα. Η άλλη μορφή της είναι η οξεία σκωληκοειδίτιδα που παρουσιάζεται μ' έναν ξαφνικό πόνο που όλο και δυναμώνει. Ο πόνος εντοπίζεται στη δεξιά πλευρά της λεκάνης, αλλά πολλές φορές αντανακλά και προς τα επάνω ή και προς τα αριστερά. Άλλες πάλι φορές εντοπίζεται στην επιγαστρική περιοχή, στο δεξιό υποχόνδριο, στην ομφαλική περιοχή. Αυτές οι τελευταίες ενδείξεις μπορούν να ξεγελάσουν τον ασθενή ή όποιον τον βοηθάει, αλλά όχι και το γιατρό.
Άλλα συμπτώματα οξείας σκωληκοειδίτιδας είναι: πόνοι της κοιλιάς με την αφή, πυρετός ( 38 με 38,5 βαθμοί Κελσίου), επιτάχυνση του σφυγμού, ανορεξία, εμετός, δυσκοιλιότητα. Η διάγνωσή της γίνεται ακόμα και με εργαστηριακή ανάλυση: πράγματι η παρουσία της αυξάνει τα λευκά αιμοσφαίρια σημαντικά.
Όλα αυτά τα συμπτώματα πρέπει να μας οδηγήσουν να καλέσουμε επειγόντως το γιατρό, επειδή η παράταση της κρίσης μπορεί να δημιουργήσει επικίνδυνες εξελίξεις. Η πιο επικίνδυνη απ' όλες είναι η διάτρηση της σκωληκοειδούς απόφυσης και η εξέλιξή της σε περιτονίτιδα. Σε μερικές περιπτώσεις όπου δε γίνεται επέμβαση, η μόλυνση μπορεί να περάσει και στο συκώτι και να προκαλέσει και ηπατικές διαταραχές.
Σε ελάχιστες περιπτώσεις θεραπεύεται με ισχυρή αντιβίωση, αλλά η καλύτερη λύση είναι η πολύ απλή πλέον χειρουργική επέμβαση, με τον όρο να μην έχει δημιουργηθεί περιτονίτιδα ή άλλη σοβαρή επιπλοκή.