ΑΛΛΕΡΓΙΕΣ ΑΠΟ ΔΗΓΜΑΤΑ ΕΝΤΟΜΩΝ
Ένας μηχανισμός ευαισθητοποίησης με επακόλουθες εκδηλώσεις αλλεργικού τύπου μπορεί να διαπιστωθεί, ιδιαίτερα σε υπερευαίσθητο άτομο, ακόμα και με το δάγκωμα ή το τσίμπημα εντόμου. Πρόκειται για εκδηλώσεις σχεδόν απόλυτα τοπικές όπου δημιουργείται κοκκινίλα, φαγούρα, πρήξιμο και πόνος λιγότερο ή περισσότερο ζωηρός. Άλλες φορές όμως μπορούν να προκαλέσουν γενικά συμπτώματα: πυρετό, ναυτία, πονοκέφαλο, γαστρεντερικές διαταραχές κτλ.
Τα πιο επικίνδυνα τσιμπήματα είναι αυτά της μέλισσας, της σφήκας, του τάβανου (οίστρος, αλογόμυγα). Λιγότερο βλαβερά, στα περισσότερα άτομα, είναι εκείνα του κουνουπιού, του ψύλλου, της ψείρας και του κοριού.
Τι να κάνουμε
- Να χρησιμοποιήσουμε κομπρέσες και πομάδες αντιισταμινικές και ενδεχόμενα μια ένεση αδρεναλίνης αμέσως μετά το δάγκωμα.
- Να θυμόμαστε ότι τα έντομα προσελκύονται από την οσμή ορισμένων τροφών: ν' αποφεύγουμε να μαγειρεύουμε και να τρώμε στο ύπαιθρο. Να χρησιμοποιούμε εντομοκτόνο στους κλειστούς χώρους όσο θα βρισκόμαστε έξω από αυτούς.
- Να μη χρησιμοποιούμε αρωματισμένες λακ και λοσιόν ούτε αντιλιακά ή καλλυντικά.
- Ν' αποφεύγουμε τα φαρδιά ρούχα γιατί τα έντομα θα χωθούν μέσα στις πτυχές, καθώς και τα χρωματιστά (λουλουδάτα) και μαύρα υφάσματα.
- Οι υπερευαίσθητοι στα τσιμπήματα των εντόμων μπορούν να υποβληθούν σε κλινική εξέταση, που θα προσδιορίσει το βαθμό ευαισθησίας, την αντίδραση σε ορισμένες ουσίες και ύστερα σε μια απευαισθητοποίηση (θεραπεία που περιλαμβάνει την προοδευτική χορήγηση της βλαβερής ουσίας).
Ένας μηχανισμός ευαισθητοποίησης με επακόλουθες εκδηλώσεις αλλεργικού τύπου μπορεί να διαπιστωθεί, ιδιαίτερα σε υπερευαίσθητο άτομο, ακόμα και με το δάγκωμα ή το τσίμπημα εντόμου. Πρόκειται για εκδηλώσεις σχεδόν απόλυτα τοπικές όπου δημιουργείται κοκκινίλα, φαγούρα, πρήξιμο και πόνος λιγότερο ή περισσότερο ζωηρός. Άλλες φορές όμως μπορούν να προκαλέσουν γενικά συμπτώματα: πυρετό, ναυτία, πονοκέφαλο, γαστρεντερικές διαταραχές κτλ.
Τα πιο επικίνδυνα τσιμπήματα είναι αυτά της μέλισσας, της σφήκας, του τάβανου (οίστρος, αλογόμυγα). Λιγότερο βλαβερά, στα περισσότερα άτομα, είναι εκείνα του κουνουπιού, του ψύλλου, της ψείρας και του κοριού.
Τι να κάνουμε
- Να χρησιμοποιήσουμε κομπρέσες και πομάδες αντιισταμινικές και ενδεχόμενα μια ένεση αδρεναλίνης αμέσως μετά το δάγκωμα.
- Να θυμόμαστε ότι τα έντομα προσελκύονται από την οσμή ορισμένων τροφών: ν' αποφεύγουμε να μαγειρεύουμε και να τρώμε στο ύπαιθρο. Να χρησιμοποιούμε εντομοκτόνο στους κλειστούς χώρους όσο θα βρισκόμαστε έξω από αυτούς.
- Να μη χρησιμοποιούμε αρωματισμένες λακ και λοσιόν ούτε αντιλιακά ή καλλυντικά.
- Ν' αποφεύγουμε τα φαρδιά ρούχα γιατί τα έντομα θα χωθούν μέσα στις πτυχές, καθώς και τα χρωματιστά (λουλουδάτα) και μαύρα υφάσματα.
- Οι υπερευαίσθητοι στα τσιμπήματα των εντόμων μπορούν να υποβληθούν σε κλινική εξέταση, που θα προσδιορίσει το βαθμό ευαισθησίας, την αντίδραση σε ορισμένες ουσίες και ύστερα σε μια απευαισθητοποίηση (θεραπεία που περιλαμβάνει την προοδευτική χορήγηση της βλαβερής ουσίας).
